GEHEUGEN & AANDACHT

Wie heeft er aandacht voor
het geheugen, zonder dat het
over weetjes en feiten gaat?
Het geheugen is de sleutel.

Een voorbeeld geef ik hier:
Wie je bent is een gevoel,
je weet hoe je in elkaar zit.
Waar komt die kennis vandaan?

Het geheugen doet dit voor je.
Je geheugen is altijd in aktie.
Er is een spier- en denkgeheugen.
Je bent dus 'geheugen-bewust'.

Het is bijna niet te geloven.
Een lange reeks van toestanden
tellen bij elkaar op, vanzelf.
En dan ben je al die toestanden.

Het geheugen is onbetrouwbaar.
Zaken van vroeger vervormen
zonder dat je het weet of voelt,
vooral als het ver van je weg is.

Maten, kleuren, oordelen,
vervormen in de loop der tijden.
Dit merk je als je iets tegen komt
van vroeger na veel jaren.

Wanneer je te weinig aandacht
gekregen hebt, te weinig liefde,
dan weet het geheugen dit.
Dit is het spel der geheugen.

Wanneer je van blauw houdt,
dan wen je er aan, keer op keer,
de voorvallen stapelen zich op,
het geheugen zegt: ''Blauw''.

Een bepaalde voorkeur kan
op een vernuftige wijze zomaar
verschuiven naar iets anders.
Dan wordt blauw opeens minder.

Van zeurpiet naar zwemster:
Ze begon met aandacht te geven.
Ze voelde met haar handen
in een bakje gevuld met water.

Ze gaf dit water echte aandacht
begon van dit ritueel te houden,
verdiepte zich in regen, stoom,
en las erover met aandacht.

Op een dag besloot ze te gaan
waar ze nog nooit was geweest.
Ze wilde nu naar het strand,
om met blote voeten te lopen.

Het voelde heerlijk, ze genoot.
Ze zag de zee en liep er langs.
Ieder weekend ging ze er heen.
Steeds vaker werden voeten nat.

Toen het kouder werd miste zij
het pootjebaden in de zee.
Ze ondekte een zembad vlakbij.
Daar werd ze bevriend met hem.

Met wat kunst en vliegwerk
leerde heel goed zwemmen.
Het beviel haar heel goed,
hield van die fijne gesprekjes.

Ze ontdekte dat zwemmen
mooi en betekenisvol kan zijn.
Ze voelde zich soepel, levendig.
Ze hield van hem en het water.

Dank zij haar geheugen weet ze
dat zwemmen iets voor haar is.
Dank zij alle herinneringen
WEET ze dat ze van water houdt.

Omdat ze echt en liefdevol
aandacht gaf aan iets nieuws,
en het bewust ging herhalen,
straalde dit in haar geheugen.

Veel en vaak doen is niet genoeg,
de volle aandacht is nodig.
Het geheugen slaat dit dan op
in een gebied dat 'stralend' heet.

Vanuit dit 'stralen' komt vanzelf
een lust om meer te willen,
dank zij je geheugen krijg je
een zeker weten van binnen uit.

Met het geheugen en aandacht
kun je je leven echt veranderen.
Met je geheugen en aandacht
kun je werken aan vroeger.

Met aandacht kun je toveren,
de verleden tijd veranderen.
Maak mensen en dingen mooi,
schep lucht in benauwdheden.

Poets het geheugen, verander,
denk:''misschien was het niet
zoals ik altijd gedacht had...''.
Schep twijfel en verander.

Het geheugen is maakbaar,
het is met aandacht bewerkbaar,
veranderbaar met een geloof
in een nieuwe veronderstelling.

Wanneer je lang genoeg gelooft.
dat het vroeger heel anders was
dan je altijd had gedacht,
dan veranderd je mening.

Door het verleden te bewerken
wordt de toekomst zichtbaar.
Je 'weten' (je geheugen dus)
zegt nu veel leukere dingen.

Maak die wereld van vroeger
tot iets moois en zegerijk.
Geloof dat er geen schuld was,
alles was maar een oefening.

Je oefende je in het groot zijn,
met vallen en opstaan dus.
Verander het script in je hoofd,
weet zeker dat het mooi was.

Met liefdevolle aandacht
kun je je visie veranderen.
Zo ontstaat een lichte wending
in je eigen geheugen-verhaal.

Als jouw geheugen veranderd,
voel je een nieuwe ruimte in je.
Hier komt een goed voorbeeld:
Het gaat over stress en pijn.

In het geheugen staat dit:
''Een auto reed mij bewust aan.
Ik zag dat hij lachte toen ik viel.
Ik had pijn en hij reed snel weg''.

Nu haat de persoon alle auto's.
Nooit zal hij er zelf een rijden.
Hij haat mannen in auto's.
Nooit zal hij van auto's houden.

Nu gaan we het geheugen
een nieuwe vorm geven.
Eerst twijfelen we met ernst
of de observatie terecht was:

''Misschien had de bestuurder
mij helemaal niet gezien omdat
hij naar een radioshow luisterde
en moest hij daarom zo lachen''.

''Misschien stond ik met m'n fiets
onduidelijk op de grote weg?
Misschien was het een kleine tik
dat ik daar heb gekregen''.

''Ik herinner me nu opeens
dat mijn fiets nog heel was.
Ik weet ook dat ik nog lopen kon,
het was eigenlijk niet zo erg''.

De persoon besloot iets te doen,
hij vergaf de automobilist en zei:
"Ik zag het eigenlijk te zwaar,
ik was toen nog maar een kind''.

Echte aandacht ruimt iets op.
Schijn nieuw licht op vroeger.
Weet zeker dat het vroeger
mooi, kleurrijk en leerzaam was.

Met je geheugen kun je kleien,
vormen, spelen, en inkleuren.
De kracht van echte aandacht
geeft je een nieuwe toekomst!

----------------------------------------------
nnnnnnnnnnnnnnnnn
nnnnnnnnnnnnnnnnn
nnnnnnnnnnnnnnnnn